Έντζι Μπέντζι ο μηχανικός: Χαλασμένο χέρι

Γνωρίστε τον Έντζι Μπέντζι και το σκύλο του τον Τζόλοπ, τον Νταν, τον Πιτ τον Πιλότο, τον Αλ τον Αστροναύτη, την Ντότι την Οδηγό, τον Φρεντ τον Αγρότη, τη Μο την Ταχυδρόμο και τον Φιν τον Ψαρά. Είναι πολύ αγαπημένοι και συχνά μπλέκουν σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες. Όλοι τους έχουν κι από μία υπέροχη μηχανή την οποία λατρεύουν. Οι μηχανές όμως, όπως και οι άνθρωποι, καμιά φορά αρρωσταίνουν και τότε τρέχουν στο συνεργείο του Έντζι Μπέντζι για τις... πρώτες βοήθειες.

Το συνεργείο του Έντζι Μπέντζι δε μοιάζει με κανένα άλλο. Είναι χαρούμενο, πολύχρωμο και συναρπαστικό, ακριβώς όπως είναι και όλες οι μηχανές που ζητούν τη βοήθεια του Έντζι. Γιατί ο Έντζι Μπέντζι είναι ταλαντούχος μηχανικός και δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που δεν μπορεί να το φτιάξει.

Παρέα με το φορτηγό του και το σκύλο του, τους δύο πολύτιμους βοηθούς του στο συνεργείο, ο Έντζι Μπέντζι βοηθά όλα τα «άρρωστα» οχήματα και δίνει χαρά στους μικρούς τους ιδιοκτήτες. 

Από τις αξιόλογες σειρές που προβλήθηκαν στην τηλεόραση, αξίζει να τη δουν οι μικροί μας φίλοι και να διασκεδάσουν.

[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και να δείτε το σχετικό video]

Πώς να φτιάξετε Milkshake Φράουλα

 Reblogged from: http://kidsfun.gr/

Μερικές αλλαγές στην καθημερινή ρουτίνα, θα μας “φτιάξουν” την ημέρα.  Ένα Milkshake Φράουλα, για πρωινό αλλά και για το απόγευμα θα ξετρελάνει τα παιδιά. Μια εύκολη συνταγή όχι μόνο για τα πάρτι αλλά για κάθε ώρα της ημέρας!

Υλικά Συνταγής 

παγωτό φράουλα, γάλα, σιρόπι, σοκολάτα,
φράουλες, τρούφα, σαντιγί

Εκτέλεση Συνταγής 

Χτυπάμε το παγωτό με το γάλα και το ρίχνουμε σε ένα ποτήρι, στο οποίο έχουμε ήδη ρίξει σιρόπι σοκολάτας. Από πάνω βάζουμε σαντιγί και γαρνίρουμε με τρούφα και φράουλες.

Το Βασίλειο του Παιδιού

 Reblogged from: http://gia-mamades.gr/

Το δωμάτιο για το κάθε παιδί είναι το βασίλειό του. Είναι ο χώρος όπου αναπτύσσεται, παίζει και διαβάζει. Ας φροντίσουμε λοιπόν να είναι όσο πιο ευχάριστο και δημιουργικό γίνεται.

Μεγάλο ή μικρό…

Τα τετραγωνικά μέτρα του δωματίου δεν είναι το βασικό κριτήριο για να γίνει λειτουργικό και ευχάριστο. Αν διαχειριστούμε σωστά το χώρο που διαθέτουμε, μπορεί τα λίγα τετραγωνικά να γίνουν ένας μικρός παράδεισος. Με πολλή διάθεση και φαντασία μπορούμε να κάνουμε το κάθε δωμάτιο ξεχωριστό, έχοντας στο μυαλό μας πάντα ότι τα παιδιά θέλουν χώρο για παιχνίδι.

Κοντά σας…

Αν ο χώρος μας το επιτρέπει το παιδικό δωμάτιο ας είναι κοντά στο δικό σας. Ειδικά για τα πρώτα τους χρόνια τα γεμίζει ασφάλεια και εσείς έχετε άμεση πρόσβαση σε κάθε περίπτωση.

Με φως…

Το φυσικό φως κάνει το δωμάτιο πιο ευχάριστο. Η νοτιοανατολική κατεύθυνση του δωματίου θεωρείται ιδανική. Καλό είναι οι ακτίνες του ήλιου να μην πέφτουν κάθετα στο κρεβάτι του παιδιού, όπως φυσικά και να μην τοποθετήσουμε το κρεβάτι κάτω από το παράθυρο. Το γραφείο πρέπει να είναι σε θέση τέτοια ώστε το φως να έρχεται από αριστερά για να μην κουράζονται τα παιδιά στο διάβασμα.

Με σωστή Διάθεση…

Αν το επιτρέπει ο χώρος μας, θα ήταν ιδανικό το παιδικό δωμάτιο να βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του σπιτιού, για να μην έχουμε το κρύο του Βορρά ή τη ζέστη της Δύσης. Η ιδανική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 20 και 22 βαθμών Κελσίου. Για το χειμώνα, αν χρησιμοποιούμε καλοριφέρ, φροντίζουμε να υγραίνουμε την ατμόσφαιρα με κάποια βρεγμένη πετσέτα πάνω από το σώμα του καλοριφέρ.

Με σωστή Διαρρύθμιση…

Όταν σχεδιάζουμε το παιδικό δωμάτιο και σκεφτόμαστε τη διαρρύθμισή του, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι τα παιδιά χρειάζονται χώρο για να παίξουν και να δημιουργήσουν. Έτσι, ας επιλέξουμε τα απαραίτητα και λειτουργικά έπιπλα και όχι τεράστιες βιβλιοθήκες και τα πολύ μεγάλα γραφεία. Αν έχουμε τη δυνατότητα, ας δημιουργήσουμε γωνίες παιχνιδιού, ζωγραφικής, ή δημιουργικής απασχόλησης που ταιριάζουν με τις ανάγκες τους. Η εισαγωγή μιας επιπλοσύνθεσης με τα κατάλληλα έπιπλα που χρειάζεται το παιδί, μας λύνει τα χέρια και δημιουργού

Αποθηκευτικοί Χώροι

Χώροι αποθήκευσης για τα ρούχα, τα βιβλία και τα παιχνίδια είναι απαραίτητοι σε κάθε παιδικό δωμάτιο. Ράφια, ντουλάπια, συρταριέρες και καλάθια στολίζουν το χώρο και προσφέρουν χώρους αποθήκευσης. Έχοντας όμως πάντα υπόψη ότι το δωμάτιο δεν είναι η αποθήκη των παιχνιδιών και των ρούχων.Έτσι φροντίζουμε πάντα να έχουμε αυτά που χρησιμοποιεί το παιδί κάθε περίοδο.

Ανακαίνιση & Ανανέωση

Αν έχετε φτιάξει το δωμάτιο του παιδιού σας ήδη, μην ξεχνάτε ότι μια ανακαίνιση, για φρεσκάρισμα σε απλά πράγματα μπορεί να φτιάξει τη διάθεση για διάβασμα και παιχνίδι. Μια κουρτίνα, ένα διακοσμητικό, ένας πίνακας, λίγο χρώμα στους τοίχους, κάνουν το δωμάτιο να μοιάζει με καινούριο. Εάν το παιδί μας είναι στην ηλικία που έχει αρχίσει να διαμορφώνει τη δική του άποψη ας ζητήσουμε τη γνώμη του. Μην ξεχνάμε δεν είναι δικό μας δωμάτιο αλλά ο προσωπικός χώρος του παιδιού μας

Οι 7 πιο συνηθισμένες απορίες των γονέων!

 Reblogged from: http://www.boro.gr/

Τι νιώθουν τα παιδιά όταν τσακώνονται οι γονείς τους; Ανασφάλεια; Φόβο; Τι είναι η οιδιποδιακή φάση; Και πώς αυτή καλλιεργείται μέσα από την καλή ή κακή σχέση των γονιών;

Και όταν οι γονείς αποφασίζουν να χωρίσουν; Τι πρέπει να πουν στο παιδί; Ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να αποδεχτεί το παιδί έναν χωρισμό;

Ο  Ψυχίατρος- Νευρολόγος, Ματθαίος Γιωσαφάτ, απαντά σε ερωτήματα γονέων.

-Τι έχει αλλάξει σήμερα στην ελληνική οικογένεια;  Και ποιο μοντέλο είναι είναι το ιδεατό για εσάς;

Τώρα η οικογένεια η μοντέρνα, έχει άλλα προβλήματα και καλά και κακά.  Που οδηγείται η σημερινή οικογένεια. Είναι πολλά πράγματα που έχουν αλλάξει, από την τηλεόραση, που είναι η δεύτερη μητέρα των παιδιών σήμερα, μέχρι το ότι η γυναίκα δουλεύει είναι και αυτό ένα βασικό πρόβλημα στην σημερινή οικογένεια. Με ρωτάνε πολλές φορές αν η κρίση έχει κάνει καλό ή κακό. Η κρίση κάνει καλό στις καλές οικογένειες και κάνει κακό στις κακές οικογένειες. Δηλαδή, ένα ζευγάρι που έχει μια καλή σχέση, αγαπιούνται μεταξύ τους έχουν μια καλή σχέση με τα παιδιά τους, η κρίση τους φέρνει πιο κοντά. Εάν στο ζευγάρι δεν αποδέχεται ο ένας τον άλλο, είναι λίγο πιο ανώριμοι, και ο ένας φορτώνει τις ευθύνες ο ένας στον άλλο όπως εξάλλου, γίνεται συνήθως και γενικότερα στην ελληνική κοινωνία, τότε  υπάρχουν προβλήματα. Στριμώχνονται για τα λεφτά και τα βάζει ο ένας με τον άλλο. Στις οικογένειες που είναι πιο ανώριμες και λιγότερο δεμένες, έχουμε παραπάνω διαζύγια, μεγαλύτερη κατάθλιψη, θυμό.

-Σε έναν χωρισμό των γονιών, ποια ηλικία θεωρείται πιο ευάλωτη για τα παιδιά;

Όλοι οι γονείς που έρχονται για διαζύγια, αυτό με ρωτάνε.  Ασφαλώς, η καλύτερη ηλικία είναι μεταξύ των 6 – 7 με 12. Όταν το παιδί είναι στην λανθάνουσα ηλικία είναι όταν το παιδί είναι στο σχολείο έχει πιο απωθημένα τα ερωτικά του αισθήματα, είναι πιο μαλακά τότε τα παιδιά. Η δύσκολη ηλικία είναι από 3 μέχρι 6 που είναι στην οιδιποδιακή φάση. Το κορίτσι ας πούμε, είναι ερωτευμένο με τον μπαμπά του και ξαφνικά ο μπαμπάς του εξαφανίζεται. Το κορίτσι τότε νομίζει πως δεν είναι καλό παιδί,, πως δεν το ήθελε ο γονιός του…

-Πώς πρέπει να μιλάμε στα παιδιά για το διαζύγιο;

Αυτό που λέω πάντα στα ζευγάρια είναι: «Να πείτε περίπου 100 φορές, ότι χωρίζουμε επειδή δεν ταιριάζουμε, όπως εσύ μπορεί να μην ταιριάζεις με τη φιλενάδα σου αλλά δε φταις. Εμείς σε αγαπάμε και εμείς θα είμαστε οι γονείς σου για την υπόλοιπη ζωή σου. Χωρίζουμε αλλά δεν φταις εσύ». Όλα τα παιδάκια που συναντώ, μου λένε «ήμουν κακό κορίτσι  και ξέρετε το κακό κορίτσι δεν είναι να κάνουν και κακές πράξεις μόνο. Τα παιδάκια  μπορεί να αυνανίζονται και τα αγοράκια αυνανίζονται και τα κοριτσάκια. Μπορεί να έχουν κάνει και κακές σκέψεις. «Θέλω να πεθάνει η μαμά μου για να έχω τον μπαμπά μου»,  για παράδειγμα. Άρα θεωρούν ότι γι’ αυτά τα κακά γι’ αυτές τις κακές σκέψεις  τιμωρούνται με τον χωρισμό των γονιών.

-Πολύ συχνά, τα ζευγάρια τσακώνονται με αφορμή ή με αιτία τα παιδιά τους. Ο καθένας υποστηρίζει το δικό του δίκιο και τσακώνονται. Πώς νιώθουν τότε, τα παιδιά;

Τα παιδιά στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται πολύ συχνά, σαν μπάλα από τους γονείς, για να χτυπήσει ο ένας τον άλλο και τα παιδιά δε νιώθουν καλά. Τα παιδιά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαν όπλα. Αυτό μπορεί να γίνεται και με πλάγιους τρόπους. «Μπορεί να λέει η μαμά, για παράδειγμα. Άσε τώρα, θα φύγει ο μπαμπάς, θα σου δώσω την σοκολάτα». Τα παιδιά πάντα καταλαβαίνουν την αρνητική ατμόσφαιρα στο σπίτι, όταν τσακώνονται οι γονείς. Και τα παιδιά ξέρετε, είναι επιθετικά. Ο άνθρωπος είναι επιθετικό ον οπότε καταλαβαίνουν και την επιθετικότητα. Αντιλαμβάνονται την έλλειψη αγάπης, μεταξύ των γονιών. Με το να μην κοιτάει ο ένας τον άλλο, με το να χρησιμοποιούν επιθετικό τόνο στη φωνή. Με το να αναιρεί συνέχεια ο ένας τον άλλο. Και τότε τα παιδιά μπερδεύονται. Με ρωτάνε πολλές φορές οι γονείς γιατί δεν κοιμάται το παιδί;. Ρωτάω το παιδί, γιατί δεν κοιμάσαι; Φοβάμαι λέει το παιδί. Μετά συνεχίζει,  «η μαμά και ο μπαμπάς, δεν αγαπάει ο ένας τον άλλο». Και σας μιλώ για παιδιά 2 ετών... Καταλαβαίνουν δηλαδή την ατμόσφαιρα του σπιτιού.

-Τα παιδιά δεν νιώθουν ασφαλή δηλαδή;

Είναι μπερδεμένα. Γιατί τα παιδιά χρειάζονται και τον μπαμπά και την μαμά. Δεν ξέρουν ποιανού το μέρος να πάρουν. Άλλα παιδιά δεν ακούν! Είχαν φέρει ένα παιδάκι μια φορά που έκλεινε τα αυτιά του συνέχεια. Μετά όταν τον είδα και κουβεντιάζαμε λίγο μου λέει δεν θέλω να ακούω την μαμά και τον μπαμπά.

-Μιλήσατε για την Οιδιποδιακή φάση, είναι καλό για την ωριμότητα και την προσωπικότητα του παιδιού να την περάσει ομαλά. Τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν οι γονείς;

Εάν το παιδί έχει πάρει αγάπη από την μάνα του στην αρχή, μαθαίνει να εγκαταλείπει τις οιδιποδιακές επιθυμίες του. Τι σημαίνει αυτό. Τα αγοράκια λένε ας πούμε. «Θέλω να παντρευτώ, με τη μαμά. Για να έχω δική μου τη μαμά θα πρέπει να σκοτώσω τον πατέρα μου. Αυτή είναι η ουσία του οιδιποδιακού. Ο Οιδίπους σκότωσε τον πατέρα του και παντρεύτηκε την μάνα του. Η Ηλέκτρα καθάρισε την μάνα της. Και αυτή την ουσία τη συναντούμε σε όλες τις μυθολογίες σε όλους τους κόσμους, σε όλα τα έργα, σε όλους τους συγγραφείς, Τολστόι, Άννα Καρένινα… Πως μπορεί να τα αποφύγει αυτά κανείς. Η καλή σχέση με τους γονείς είναι η λύση.  Άμα το παιδί έχει πάρει μια καλή σχέση με τον πατέρα του είναι δύσκολο να κάνει κακές σκέψεις γι΄αυτόν. Γιατί τον αγαπάει. Το ίδιο συμβαίνει και με το κορίτσι.

Από εκεί και πέρα το οιδιποδιακό, δημιουργείται από τους γονείς .

Όταν το ζευγάρι τα πάει καλά, η φάση η οιδιποδιακή  ξεπερνιέται. Και το παιδί λέει «θα βρω και εγώ μια γυναίκα σαν την μαμά να την παντρευτώ. Αυτή ανήκει στον μπαμπά που τον αγαπάει και την αγαπάει».Το παιδί, το αγόρι καταλαβαίνει όταν η μαμά δεν αγαπάει τον μπαμπά. Και τότε σκέφτεται, «εδώ έχω ελπίδες». Η μαμά μπορεί να το εκμαυλίζει με διάφορους τρόπους. Η μαμά μπορεί να λέει, «εσένα αγαπώ και όχι αυτόν τον άγριο τον τύπο. Είναι μπαμπάς σου βέβαια αλλά… αλλά εσύ είσαι η καρδιά, της καρδιάς μου τον παίρνει αγκαλίτσα, τον κρατάει αγκαλίτσα και στο κρεβάτι , τον αφήνει να πιάνει τα στήθια της… μέχρι, ενός έτους επιτρέπεται να πιάνεις τα στήθια της μαμάς σου! Υπάρχουν ενδοσεξουαλικά αισθήματα στα ζώα. Πολύ παλιά  επιτρεπόταν ακόμα και  η αιμομιξία. Τώρα βέβαια, δεν επιτρέπεται. Ο πολιτισμός αναπτύχθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε ο άνθρωπος μαθαίνει από τα 2 του χρόνια πώς να τα περιορίζει.

Οι απαντήσεις καταγράφηκαν στα πλαίσια του κύκλου σεμιναρίων του κυρίου Γιωσαφάτ  ”Η αναζήτηση για ένα νόημα στη ζωή” που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Θεοχαράκη. 

Παιχνίδια φαντασίας

Reblogged from:
http://www.ramnousia.com

Από την Αρετή Γκατζέλια, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας, Κοινωνιολόγο.

Οι φίλοι είναι πολύ σημαντικοί σε όλες τις φάσεις της ζωής ενός ανθρώπου, ιδιαίτερα στην τρυφερή παιδική ηλικία.Πολλές φορές συναντάμε παιδάκια 3 ή 4 ετών τα οποία σχεδιάζουν με την φαντασία τους έναν φίλο ή μία φίλη. Αυτό, συνήθως τους προκαλεί ενθουσιασμό γιατί με αυτό τον τρόπο αναπτύσσεται η φαντασία τους και παράλληλα στέλνουν στους ενήλικες ένα σήμα πως κανείς δεν μπορεί να εισβάλλει στο χώρο τους, ούτε να κατανοήσει απόλυτα τι σκέφτονται.

Αυτό που πραγματικά πρέπει οι μεγάλοι να καταλάβουν είναι πως οι φίλοι είναι πολύτιμο αγαθό για τα παιδιά τους και να το σεβαστούν. Όταν ένα παιδί ταξιδεύει με την φαντασία του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να το μοιραστεί με κανέναν.Όταν το παιδί που δημιουργεί έναν φανταστικό φίλο έχει μεγαλύτερα αδέρφια, εκείνα είναι που το αντιλαμβάνονται πρώτα. Τις περισσότερες φορές τα μεγαλύτερα αδέρφια το κοροϊδεύουν και άλλοτε διασκεδάζουν αυτήν την περιήγηση στην φαντασία. Υπάρχουν, όμως, φορές που τα προσγειώνουν στην πραγματικότητα.

Αυτό που έχει παρατηρηθεί είναι πως οι γονείς δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τους φανταστικούς φίλους των παιδιών τους. Μία υπόθεση είναι πως μπορεί να ζηλεύουν και να νιώθουν πως το παιδί τους τους παραμελεί. Συνήθως, το παιδί υπερασπίζεται με σθένος τους φίλους αυτούς και οι γονείς αισθάνονται απομονωμένοι. Επιπλέον, αυτή η δημιουργία του παιδιού πολλές φορές αναστατώνει και φοβίζει τους γονείς και τους βάζει στην διαδικασία να αναρωτιούνται αν το παιδί τους γνωρίζει την διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην φαντασία. Το ζήτημα είναι αν θα χρησιμοποιούσε ένα παιδί αυτό το φίλο για να το βγάλει από μία «δύσκολη θέση» ή ακόμη αν θα στερούσε από τον εαυτό του τους πραγματικούς φίλους για χάρη του φανταστικού. Αυτά είναι ερωτήματα που ανησυχούν πάντα τους γονείς.

Η φαντασία είναι κομμάτι της σύνθετης σκέψης η οποία είναι πολύ σημαντική σε αυτήν την ηλικία. Το παιδί πασχίζει να απαλλαγεί από την συγκεκριμένη σκέψη και να αναπτύξει την σύνθετη. Τότε, εμφανίζεται η φαντασία, τη στιγμή  που ένα παιδί δεν έχει καταφέρει ακόμα να διαχωρίσει απόλυτα την πραγματικότητα από τις επιθυμίες του. Όταν ένα παιδί καταφέρνει να δημιουργήσει έναν φανταστικό κόσμο σημαίνει πως δοκιμάζει τα όρια ανάμεσα στο πραγματικό και στο φανταστικό, δοκιμάζει να γνωρίσει τον κόσμο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το παιδί προσπαθεί να κρατήσει μακριά από εκείνο το μίσος, τη ζήλια, το ψέμα, τις απαγορεύσεις και γενικά όλα εκείνα τα συναισθήματα που μπορούν να του ταράξου  την καθημερινότητα.  Πολλές φορές, ταυτίζεται με το φανταστικό του φίλο, έτσι ώστε να μείνουν «κρυφές» κάποιες σκανταλιές του. Αυτό ίσως θα βοηθούσε με κάποιο τρόπο το παιδί να αρχίσει να ξεχωρίζει το δίκιο από το άδικο. Η αναζήτησή του είναι εύκολο να εμποδιστεί και το παιδί θέλει να τα καταφέρει μόνο του. Αυτό το ταξίδι στην φαντασία θα το κάνει μόνο του διότι αν παρέμβουν οι γονείς θα δυσκολευτεί να μάθει τον κόσμο.

Σχετικά με την συναισθηματική άποψη οι φανταστικοί φίλοι μπορούν να προσφέρουν στο παιδί τον τρόπο με τον οποίο θα ανακαλύψει ποιος θέλει πραγματικά να γίνει, με ασφάλεια. Εκείνο είναι που έχει την εξουσία πάνω στον φανταστικό του φίλο και έχει την δυνατότητα να τον ελέγχει χωρίς να ανησυχεί για τίποτα. Ακόμη, έχει την ευκαιρία να παραμερίζει ό,τι μπορεί να το καταπιέζει. Έτσι, λοιπόν, δοκιμάζει την προσωπικότητά τους και ταυτόχρονα και τους γονείς του. Δοκιμάζει, ακόμα, αν αυτός ο φίλος που θα δημιουργήσει θα είναι αγόρι ή κορίτσι. Με αυτόν τον τρόπο ανακαλύπτει την ταυτότητά του.

Αυτό που πραγματικά απασχολεί τους γονείς είναι μήπως το παιδί κλειστεί στην μοναξιά του, ενώ το πιο σημαντικό είναι να κοινωνικοποιηθεί με ομαλό και ασφαλή για το ίδιο τρόπο. Όταν το παιδί δεν θέλει να παραιτηθεί από τον φανταστικό φίλο και να πλησιάσει τους πραγματικούς τότε είναι ανησυχητική η κατάσταση. Η απομόνωση  και η μη ενεργή συμμετοχή στο παιχνίδι ή στο σχολείο σημαίνει πως το παιδί έχει μπει σε μία μοναχική ζωή. Αν, όμως, μπορεί να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και να συναναστρέφεται με συνομηλίκους του, τότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Η φαντασία ενός παιδιού μειώνεται σημαντικά όταν το παιδί καταναλώνει αρκετό χρόνο βλέποντας τηλεόραση. Η παθητικότητα που δημιουργεί η τηλεόραση, το εμποδίζει να βρει δημιουργικότητα. Αν δεν περιορίζεται σε μικρές δόσεις η τηλεόραση φέρνει αρνητικά αποτελέσματα, αφού προβάλλει έναν κατασκευασμένο κόσμο βίας με απρόσιτα πρότυπα.

Υπάρχουν φορές που ένα παιδί χρησιμοποιεί έναν φανταστικό φίλο για να αποφύγει να παραδεχτεί κάποια «σκανταλιά» του. Συνήθως, το ψέμα σε αυτές τις ηλικίες αντιπροσωπεύει τις επιθυμίες του παιδιού. Ο γονέας στην περίπτωση αυτή πρέπει να δείξει στο παιδί πως αποδέχεται τις επιθυμίες του και το σέβεται, δηλώνοντας πως το αγαπάει κι ας μην ήταν καλό αυτό που έκανε.

Και τι συμβαίνει όταν το παιδί παρακινεί το γονιό να μπει στο παιχνίδι της φαντασίας του; Σίγουρα δεν θα έπρεπε να το ειρωνευτούν αλλά να σεβαστούν και τον υποτιθέμενο «φίλο». Ίσως θα έπρεπε οι γονείς να στρώσουν το τραπέζι και για τον «φίλο» αυτό, χωρίς να ανησυχούν ότι θα παρεμποδιστεί η ανακάλυψη του πραγματικού κόσμου.

Αν οι γονείς θεωρούν πως το παιδί απομονώνεται, θα μπορούσαν να το συζητήσουν με το παιδί και να του εξηγήσουν πως εκτιμούν  τον φίλο του και να το παροτρύνουν να βρει και έναν ακόμα, αυτή τη φορά πραγματικό. Το σημαντικό είναι να μην πιστέψει το παιδί ότι απορρίπτεται το ίδιο ή ο φανταστικός του φίλος. Οι ίδιοι οι γονείς θα μπορούσαν να το βοηθήσουν να βρει κάποιους μόνιμους πραγματικούς φίλους.

Η ποιότητα είναι που εμφανίζεται όταν ένα παιδί δημιουργεί έναν φίλο με την φαντασία. Η συναισθηματική και γνωστική του ανάπτυξη είναι υγιής καθώς  αυτό συμβαίνει από την ηλικία των 3-6 ετών. Μόνο αν απομονωθεί υπερβολικά θα είναι ανησυχητικό για τους γονείς. Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά βρίσκουν πάντα τρόπο να κλέψουν την παράσταση και αυτό είναι που τα κάνει αξιολάτρευτα. Και οι γονείς δεν έχουν παρά να τα ακολουθήσουν σε αυτό το διασκεδαστικό παιχνίδι φαντασίας.

Βιβλιογραφία:
Τα αναπτυξιακά προβλήματα του βρέφους και του νηπίου, η ιατρο- ψυχολογική αντιμετώπισή τους, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, T. Berry Brazelton, Επόπτης ελληνικής έκδοσης Ιωάννης Ν. Παρασκευόπουλος, Αθήνα 1998

Παιχνίδι στο μπαλκόνι.

 Reblogged from: http://paramythitis.blogspot.gr

Όταν δεν μπορούμε να βγούμε έξω για παιχνίδι, τότε παίζουμε στο μπαλκόνι! Υπάρχουν πολλές ιδέες για να περάσει δημιουργικά το χρόνο του, το παιδί σας, στο μπαλκόνι.

Αρκεί βέβαια το μπαλκόνι σας να είναι κατάλληλα προστατευμένο με δίχτυ, τα έπιπλα να είναι μακριά από τα κάγκελα και να έχει σκιά!

Το μπαλκόνι είναι ένα χώρος που καθαρίζεται εύκολα, δεν νομίζετε; Άρα μπορούμε να τον λερώσουμε ελεύθερα! Τα παιδιά μπορούν να παίξουν εκεί με πηλό ή λάσπη.

Για προστασία του χώρου, μπορούμε να στρώσουμε μουσαμά ή εφημερίδες. Θα χρειαστούμε λίγο νερό και χώμα απο την αυλή,  κουπάκια και παιδικά κουζινικά σκεύη, 

και πολύ φαντασία!

Την επόμενη φορά που θα πάτε παραλία, πάρτε μαζί σας, λίγη άμμο!

Αφού την καθαρίσετε για να μην έχει άλλα αντικείμενα ανακατέψτε στην άμμο κοχύλια ή μικρά παιχνίδια και ζητήστε από το παιδί, να τα ανακαλύψει!

Με άλλα λόγια παίξτε μαζί του το παιχνίδι του αρχαιολόγου!

Αν έχετε κάποιο συναρμολογούμενο παιχνίδι, θα του αρέσει ακόμη περισσότερο όταν θα βρίσκει τα κομμάτια γιατί μετά θα πρέπει να το φτιάξει.

photo via possiblilitesandpeas.blogspot.gr

 Αν το μπαλκόνι σας ''βλέπει'' σε ακάλυπτο χώρο ή σε κήπο, μπορείτε να παίξετε με νερόφουσκες!

Γεμίστε πολλά μπαλονάκια με νερό και ρίξτε τα...  από το μπαλκόνι!

Είναι πολύ διασκεδαστικό, αρκεί να του εξηγήσετε ότι δεν βάζουμε ανθρώπινους στόχους!

Οι σαπουνόφουσκες είναι επίσης πολύ διασκεδαστικές και δεν λερώνουν.

Το διάλυμα φτιάχνεται εύκολα και θα απασχολήσει δημιουργικά το παιδί.

Επίσης, το φύσημα που απαιτείται για τη δημιουργία μιας σαπουνόφουσκας, 

το βοηθά πολύ και στην ενδυνάμωση της κινητικότητας των χειλιών.

photo via urbanmommies.com

Αν έχετε λουλουδάκια στο μπαλκόνι μπορείτε να ζητήσετε από το παιδί να τα ποτήσει!

Γεμίστε ένα κουβά νερό και δώστε του ένα πλαστικό ποτήρι, ώστε να βάζει νερό και να το ρίχνει στις γλάστρες. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά, να πιστεύουν ότι βοηθούν.

Ο χρόνος που θα περάσουν τα παιδιά στο μπαλκόνι μπορεί να είναι αρκετός ώστε να παρατηρήσουν τον έξω κόσμο. Άνθρωποι, ζώα και αυτοκίνητα που παιρνούν μπορούν να σχολιαστούν, με τρόπο που θα τους μάθει καινούργια πράγματα.

Σχήματα, χρώματα, αντικείμενα, οσμές, ήχοι.. όλα μαθαίνονται από την παρατήρηση.

Το πιο σημαντικό είναι να είστε κοντά του όταν τα ανακαλύπτει!

Από τα αγαπημένα μου παιχνίδια είναι οι σκηνές για παιδιά.. που μπορείτε να βρείτε έτοιμες ή να φτιάξετε εσείς πρόχειρα στο μπαλκόνι σας.

Είναι καλό να έχουν το δικό τους σπίτι... μέσα στο σπίτι.. Ένα προσωπικό χώρο όπου μπορούν να αναπτύξουν τη φαντασία τους και να τον ορίσουν αυτοί.

Αφήστε τους να μεταφέρουν μερικά παιχνίδια, ή να κοιμηθούν το μεσημέρι εκεί.

photo via jennylouraya.com

 Δείτε πόσο εύκολα με ένα σεντόνι και ένα στρωματάκι, μπορείτε να φτιάξετε μια γωνιά παιχνιδιού στο μπαλκόνι σας. Μερικά μαξιλαράκια και ωραία παιχνίδια και παραμύθια

είναι απαραίτητα.

photo via smallnotebook.org

 Εύχομαι να περάσετε όμορφα τα πρωινά και τα απογεύματα σας στο μπαλκόνι σας!

Αξιολάτρευτες κουκουβάγιες (Βίντεο)

 Reblogged from: http://documentarygr.blogspot.gr/
Κουκουβάγια ή γλαύκα ονομάζεται κάθε μέλος της βιολογικής τάξης Γλαυκόμορφα (Strigiformes), η οποία ανήκει στην ομοταξία των Πτηνών (Aves) και περιλαμβάνει περίπου 200 είδη αρπακτικών και στην πλειονότητά τους νυκτόβιων πουλιών. Κατανέμονται σε όλες τις ηπείρους εκτός της Ανταρκτικής και έχουν αναπτύξει αξιόλογες προσαρμογές στη νυχτερινή διαβίωση. Διακρίνουμε δυο οικογένειες γλαυκών: την οικογένεια των Τυτονιδών (Tytonidae) η οποία περιλαμβάνει λιγοστά (16) είδη, και την οικογένεια των Στριγγιδών (Strigidae) όπου ανήκουν τα περισσότερα είδη κουκουβάγιας.
Ονομασία:
Σύμφωνα με τις επικρατέστερες ετυμολογικές προσεγγίσεις η λέξη γλαυξ έχει άμεση σχέση με το γλαυκός (ο έχων ανοιχτό γαλάζιο χρώμα) και δόθηκε στα συγκεκριμένα πτηνά από τους αρχαίους Έλληνες εξαιτίας του λαμπερού και σπινθηροβόλου βλέμματος του πουλιού. Η επιστημονική ονομασία Strigiformes (Στριγγόμορφα), καθώς και το όνομα της οικογένειας των Στριγγιδών, ετυμολογούνται από το αρχαίο ελλ. στρίγξ, λατ. strix, το οποίο αποτελεί ηχομιμητικό της εκφραστικής φωνής του πουλιού και έχει άμεση σχέση με το ρήμα "τρίζω", καθώς και με το νεοελληνικό "στρίγγλα". "Τυτώ" ήταν στην αρχαιότητα, όπως και σήμερα, το όνομα της γλαύκας "Τυτώ η λευκή" (Tyto alba).
Πρέπει να τονιστεί πως στα Ελληνικά ο όρος "κουκουβάγια" αναφέρεται συχνά μόνο στο είδος Μικρή Κουκουβάγια ή Αθηνά η νυκτία (Athene noctua), ενώ για τα υπόλοιπα Γλαυκόμορφα χρησιμοποιείται ο όρος "γλαύκα". Παρόλα αυτά ο όρος κουκουβάγια δεν περιορίζεται σε μόνο ένα είδος, αλλά επιστημονικά περιγράφει εξίσου όλα τα μέλη της βιολογικής τάξης Γλαυκόμορφα.

Δείτε το video

Γαριδάκια: Πόσο (ανθ)υγιεινά είναι;

 Reblogged from: http://www.in2life.gr/
του Νικόλα Γεωργιακώδη 

«Δώσε μου ένα φιλάκι
να σού δώσω σακουλάκι
που 'χει χίλιες δυο καρδούλες
τραγανές και νοστιμούλες!»

Από διαφημιστικό σποτάκι για το σνακ «Καρδούλες» της Best Foods, 1985 

Δρακουλίνια, Πακοτίνια, Extra, Φουντούνια, Pizza Mexicana, Pac Man, Τι & Τι, Πιτσίνια, 3D, Lotto Crunch. Κοινή ονομασία: "Γαριδάκια". Η κάθε γενιά είχε και τα δικά της, ανεξαρτήτως ονόματος, όμως ίδιας «φιλοσοφίας» πλασαρίσματος. Ελκυστικές συσκευασίες και διαφημιστικά σποτάκια στην τηλεόραση, ακόμα πιο ελκυστικές γεύσεις και ομηρικές μάχες με τους γονείς για να μας τα αγοράσουν. Η αλήθεια είναι πως δεν είχαν και (τόσο) άδικο. Τα πεντανόστιμα αυτά σνακ έχουν κατηγορηθεί ουκ ολίγες φορές για τα ανθυγιεινά συστατικά τους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως θα πρέπει να απαγορευτούν δια ροπάλου από την διατροφή μας. 

Οι «κενές» θερμίδες χορεύουν… τρανς 

Όχι, τα γαριδάκια δεν περιέχουν θερμίδες που θα σας βοηθήσουν να αδυνατίσετε. Το αντίθετο. Όπως εξηγεί η Αλεξάνδρα Δαμβουνέλη, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος «Έχουν πολύ μικρή, αν όχι μηδαμινή θρεπτική αξία, ενώ ταυτόχρονα είναι πλούσια σε θερμίδες, κυρίως λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε λίπος. Ενώ, δηλαδή, δίνουν την ίδια ενέργεια με άλλα τρόφιμα, δεν προσφέρουν στον οργανισμό απαραίτητα συστατικά, όπως βιταμίνες, μέταλλα και αμινοξέα». Για αυτόν ακριβώς τον λόγο μάλιστα, οι διατροφολόγοι τα κατατάσσουν στην κορυφή της διατροφικής πυραμίδας. 

Ένα από τα συστατικά τους για το οποίο έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί είναι τα τρανς λιπαρά οξέα (θα τα δείτε να αναγράφονται ως «μερικώς υδρογωνομένα λίπη», τα οποία όχι μόνο ανεβάζουν την ολική και την “κακή” LDL χοληστερόλη, αλλά κατεβάζουν και την “καλή” HDL χοληστερόλη. Η «κακή» χοληστερόλη όπως είναι γνωστό προκαλεί στένωση και σκλήρυνση των αρτηριών, ενώ η «καλή» προστατεύει τα αγγεία από αθηρωμάτωση. Στις αρνητικές επιπτώσεις τους στην υγεία τέλος, προστίθεται η αύξηση των τριγλυκεριδίων στο αίμα, όπως επίσης και των φλεγμονών στις αρτηρίες. 

«Είναι τρόφιμα φτωχά σε φυτικές ίνες, των οποίων τα οφέλη για την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και τη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στον οργανισμό είναι γνωστά. Η χαμηλή περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες τα καθιστά επίσης τρόφιμα με χαμηλή ικανότητα κορεσμού. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδιότητάς τους, είναι η αυξημένη όρεξη μετά από μικρό χρονικό διάστημα και η συμβολή τους, μαζί με τα αναψυκτικά και τους χυμούς, στο ανησυχητικό φαινόμενο της παιδικής παχυσαρκίας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Βασίλης Παπαμίκος, Νοσοκομειακός Διαιτολόγος. 

Τα «Ε» και το αλάτι 

Αν για κάτι πάντως αγαπούσαμε στην παιδική μας ηλικία (και τώρα) τα γαριδάκια, αυτό ήταν η χαρακτηριστικές πικάντικες γεύσεις τους, αποτέλεσμα της προσθήκης ικανής ποσότητας αλατιού και βελτιωτικών γεύσης. Το αλάτι, σύμφωνα με τους ειδικούς δυσκολεύει τη νεφρική λειτουργία, ενώ η υπερβολή στη χρήση του μπορεί να οδηγήσει αργότερα στην υπέρταση. 

Όσον αφορά τα βελτιωτικά γεύσης , γνωστά και ως «Ε», αποτελούν ουσίες εγκεκριμένες μεν, επικίνδυνες δε για την εμφάνιση προβλημάτων στην υγεία του παιδιού, ιδίως όταν αυτά τα προϊόντα καταναλώνονται τακτικά. «Πολλά τέτοια προσθετικά έχουν κατά καιρούς ενοχοποιηθεί για διάφορα προβλήματα υγείας σε παιδιά, όπως υπερκινητικότητα, αλλεργίες, άσθμα και ερυθήματα», λέει η κ. Δαμβουνέλη. 

Όπως μάλιστα αναφέρει έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τα γαριδάκια – πατατάκια με διάφορες γεύσεις περιέχουν «Ε» των οποίων η χρήση έχει απαγορευθεί σε ορισμένες χώρες, όπως Ε612, Ε627, Ε631 και Ε635. Ειδικότερα η Ε612 (αναγράφεται ως «Monosodium glutamate» στην συσκευασία) που χρησιμοποιείται ως ενισχυτής γεύσης, μπορεί να προκαλέσει από εξανθήματα ως και σοβαρές βλάβες του νευρικού συστήματος. Δείτε εδώ αναλυτικά όλη τη λίστα με τα «Ε». 

Σας έπεσε το σακουλάκι από τα χέρια; Δεν υπάρχει λόγος να τρομοκρατείστε, καθώς και σε αυτό το θέμα επιβεβαιώνεται η ρήση… 

Παν μέτρον άριστον 

Ναι, τα κάθε λογής γαριδάκια είναι περιττές θερμίδες, ναι αρκετά από αυτά μπορεί να περιέχουν ουσίες που εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στον οργανισμό, ιδιαίτερα των παιδιών. Ναι, η υπερβολική κατανάλωση αλατιού βλάπτει. Όμως, όπως και οτιδήποτε «ανθυγιεινό» στη διατροφή μας, έτσι και τα σνακ αν καταναλωθούν με μέτρο δεν ενέχουν κανένα κίνδυνο για την υγεία. 

«Η απαγόρευση μπορεί να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση», λέει η κ. Φωτεινή Κοκκίνου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, «γι’ αυτό πάντα είναι σημαντικό να τονίζουμε όχι πως ένα τρόφιμο είναι βλαβερό, αλλά πως θα πρέπει να το τρώμε σε μικρότερη ποσότητα. Επίσης, ένα τρόφιμο δεν σημαίνει πως είναι επικίνδυνο επειδή περιέχει ‘Ε’. Άλλωστε ανάμεσα στα ‘Ε’ είναι και το Ασκορβικό Οξύ, δηλαδή η Βιταμίνη C».

Ελληνική μυθολογία για μαθητές Επ.2 ~ Η μυθολογία των αστερισμών

Εκπαιδευτική σειρά κινουμένων σχεδίων, που ολοκληρώνεται σε 10 επεισόδια των 20 λεπτών.
Σέβεται την Ελληνική Μυθολογία, είναι μεταγλωττισμένη, με πολύ καλή μουσική και απευθύνεται σε νέους Έλληνες κάθε ηλικίας και όχι μόνο σε μαθητές, όπως λέει ο τίτλος.

[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και να δείτε το σχετικό video]

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ

 Reblogged from: http://pneymatiko.wordpress.com/

Μέσα στην σωματική και πνευματική νωχέλεια του καλοκαιριού η Εκκλησία μας προβάλει, ως μια δροσερή νοητή όαση και πνευματική ανάταση, τη μεγάλη εορτή της Παναγίας μας. Το δεκαπενταύγουστο, ή όπως το ονομάζουν πολλοί «το Πάσχα του καλοκαιριού», αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού ενιαυτού. Η κορυφαία αυτή εορτή είναι για ολόκληρη την Ορθοδοξία και ιδιαίτερα για μας του Έλληνες, που ευλαβούμαστε τη Θεοτόκο κατά τρόπο ξεχωριστό, μια ευκαιρία να εκφράσουμε ολόθυμα την τιμή μας προς το ιερό Της πρόσωπο, κι αυτό διότι η προσωπική και εθνική μας ζωή είναι συνυφασμένη με την υψηλή σκέπη και προστασία της Μεγάλης Μάνας, του κόσμου. Μεγάλα προσκυνηματικά κέντρα της χάρης Της (Τήνος, Πάρος, Βέρμιο, κ.α.) θα γίνουν και φέτος πόλοι έλξης χιλιάδων πιστών. Ακόμα πλήθος άλλων ναών αφιερωμένοι στην σεπτή Της Κοίμηση θα πανηγυρίσουν λαμπρά και θα τιμήσουν όπως πρέπει την έξοδό Της από τον κόσμο και την είσοδό Της στην αιωνιότητα και την ατέρμονη δόξα.

Τα ιερά βιβλία της Καινής Διαθήκης δεν αναφέρουν δυστυχώς τίποτε για την ζωή της Παναγίας μας μετά την Ανάσταση του Κυρίου και την Πεντηκοστή. Την σιωπή αυτή έρχεται να αναπληρώσει η ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, η οποία, όπως είναι γνωστό, μαζί με την Αγία Γραφή, αποτελεί την πηγή της πίστεώς μας. Η ευσέβεια, ο σεβασμός και αγάπη των πιστών της ιεροσολυμίτικης εκκλησίας προς την Θεοτόκο διέσωσαν ορισμένα στοιχεία της ζωής Της, τα οποία καταγράφηκαν αργότερα στα έργα των Πατέρων και στην υμνολογία της Εκκλησίας μας.

Σύμφωνα με αυτά η Μητέρα του Κυρίου μας μετά την Ανάσταση του Κυρίου παρέμεινε ένα απλό, αλλά επίλεκτο μέλος της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Οι απόστολοι, οι ποιμένες και οι πιστοί της Εκκλησίας έτρεφαν απεριόριστη αγάπη και σεβασμό προς Αυτήν. Στους δύσκολους καιρούς του διωγμού των χριστιανών στην Παλαιστίνη (Πράξ.8:1) η Παναγία μας έγινε προφανώς ο μεγάλος παρήγορος αυτών. Πόσα χρόνια έζησε δεν γνωρίζουμε. Πάντως δεν πρέπει να γεύθηκε το επώδυνο γήρας. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός την πήρε γρήγορα κοντά Του, πιθανότατα γύρω στα πενήντα Της χρόνια.

Όταν ήρθε η ώρα, λοιπόν, της εξόδου Της στάλθηκε και πάλι ο αρχάγγελος Γαβριήλ να της αναγγείλει την θέληση του Θεού και Υιού Της. Ενώ προσευχόταν στον οίκο Της στην Ιερουσαλήμ παρουσιάστηκε ο άγγελος και της προσέφερε ένα μικρό κλαδί φοίνικα και της είπε: «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία. Σου φέρνω μήνυμα από τον Υιό Σου. Ήρθε η ευλογημένη ώρα να πας κοντά Του και να δοξαστείς όπως Σου ταιριάζει. Ετοιμάσου λοιπόν και σε τρεις ημέρες θα έρθει Εκείνος να πάρει την τίμια και αμόλυντη ψυχή Σου». Μετά από αυτό και αφού συνήλθε από την οπτασία, χάρηκε πολύ και κίνησε βιαστικά να ανέβει στο αγαπημένο Της Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί, εκεί που προσευχήθηκε για τελευταία φορά ο Υιός Της πριν από το πάθος Του. Συνήθιζε να ανεβαίνει συχνάκαι να προσεύχεται εκεί.

Ανηφορίζοντας το μονοπάτι συνέβη το απροσδόκητο: Τα δένδρα και οι θάμνοι του δρόμου έγερναν και την προσκυνούσαν! Η άψυχη και άλογη κτίση, όπως είχε εναντιωθεί την ώρα του σταυρικού πάθους του Κυρίου και Υιού Της, τώρα αποκτά ξανά κρίση και συναίσθημα και προσκυνά την Βασίλισσα του κόσμου! Κατευθύνθηκε στο σημείο εκείνο του κήπου που είχε προσευχηθεί και ο Κύριος. Γονάτισε ταπεινά, ύψωσε τα σεπτά της χέρια και ατένισε τον ουρανό και αφού ευχαρίστησε το Θεό τον παρακάλεσε για την σωτηρία του κόσμου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της προσευχής Της ένα ουράνιο φως Την έλουζε. Το τίμιο και άγιο πρόσωπό Της έλαμπε από θεία ενέργεια.

Μετά γοργά γύρισε στον οίκο Της και άρχισε να ετοιμάζει τα απαραίτητα της κηδείας Της. Μάζεψε επίσης τους συγγενείς και πιστούς φίλους και φίλες Της και τους ανακοίνωσε την θέληση του Κυρίου να την καλέσει κοντά Του. Εκείνοι όταν το άκουσαν ξαφνιάστηκαν και άρχισαν να θρηνούν το χωρισμό της Μητέρας του Κυρίου. Εκείνη τους παρηγόρησε λέγοντάς τους πως αυτή είναι η θέληση του Θεού και πως από την θέση Της στον ουρανό θα πρεσβεύει πάντοτε για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Για παρηγοριά τους δώρισε δύο από τα φορέματά Της, την σκέπη (το μαντίλι της κεφαλής) και την εσθήτα Της, τα οποία αποτέλεσαν κατόπιν από τους πολυτιμότερους θησαυρούς της Εκκλησίας μας!

Την Τρίτη ημέρα μετά την επίσκεψη του αρχαγγέλου, η Κυρία Θεοτόκος αφού ντύθηκε μόνη Της τα νεκρικά Της ενδύματα, κάλεσε και πάλι τους φίλους Της και ξάπλωσε ήρεμα στην κλίνη Της. Τότε συνέβη το εξής θαυμαστό γεγονός: Μια δυνατή βοή ακούστηκε στον σπίτι Της, μια φωτεινή νεφέλη το κάλυψε. Πάραυτα μεταφέρθηκαν σε νεφέλες από τα πέρατα της οικουμένης οι άγιοι Απόστολοι προκειμένου να παραβρεθούν στην έξοδό Της. Κατά τον ίδιο τρόπο μεταφέρθηκε επίσης ο απόστολος Παύλος, ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο άγιος Ιερόθεος, πρώτος επίσκοπος των Αθηνών, ο άγιος Τιμόθεος και άλλα σημαίνοντα πρόσωπα της Εκκλησίας. Η Κυρία Θεοτόκος, αφού χαιρέτισε και ευλόγησε όλους, παρέδωσε την αγία ψυχή Της στα χέρια του Υιού Της ο Οποίος κατέβηκε από τον ουρανό για να την παραλάβει ο Ίδιος.

Οι συγκεντρωμένοι απόστολοι, οι προεστοί της εκκλησίας των Ιεροσολύμων και ο πιστός λαός άρχισαν να ψάλλουν εξόδιους ύμνους στην Θεομήτορα. Ταυτόχρονα ακούστηκε να συμψάλλει στρατιά αγγέλων από τον ουρανό! Η ουράνια μελωδία ακούστηκε σε ολόκληρη την πόλη. Φόβος και έκσταση κατέλαβε τους κατοίκους της αγίας πόλεως. Μόνο οι σκληρόκαρδοι και φθονεροί Ιουδαίοι δεν συγκινήθηκαν από αυτό το θαυμαστό γεγονός.

Μετά σχηματίσθηκε νεκρική πομπή η οποία κατευθυνόταν στο χωριό Γεθσημανή, όπου θα θάπτονταν το τίμιο σκήνωμά Της. Οι θρήνοι του πιστού λαού, που είχε χάσει την Μάνα του, έσμιγαν με τις ψαλμωδίες των αποστόλων. Στα ιλαρά πρόσωπά τους κυλούσαν δάκρυα λύπης και χαράς.

Πριν φτάσουν στον τόπο της ταφής έφτασαν φανατικοί Ιουδαίοι και θέλησαν να βεβηλώσουν την έξοδο της Μητέρας του Ιησού, τον Οποίο μισούσαν θανάσιμα. Με ύβρεις, απειλές και λοιδορίες προκαλούσαν την σεμνή ομήγυρη. Κάποιος από αυτούς είχε την αναίδεια να πλησιάσει το σεπτό φέρετρο της Θεοτόκου, με σκοπό να ρίξει στο έδαφος το άγιο σκήνωμα. Μόλις τόλμησε να αγγίξει το στολισμένο με μυρωδάτα άνθη νεκροκρέβατο, πάραυτα κόπηκαν και τα δυο του χέρια και έμειναν κολλημένα σε αυτό. Ταυτόχρονα έχασε και το φως του! Τότε κατάλαβε την ασεβέστατη και αισχρότατη πράξη του και με φωνές γοερές δήλωνε την μετάνοιά του και παρακαλούσε την Παναγία να τον λυπηθεί και να τον θεραπεύσει. Και ω του θαύματος, ο άνθρωπος εκείνος θεραπεύτηκε αμέσως! Κατόπιν ομολόγησε την ανομία και την απιστία του και έγινε χριστιανός. Με δάκρυα στα μάτια ακολουθούσε και αυτός την ιερή πομπή. Αντίθετα οι άλλοι σύντροφοί του παρέμειναν ψυχροί και αμετανόητοι μπροστά στο μεγάλο θαύμα της Θεομήτορος!

Εκεί στο ήσυχο χωρίο Γεθσημανή έγινε η κήδευση του άχραντου λειψάνου της Παναγίας μας. Το θεοδόχο σώμα Της, τέθηκε σε περιποιημένο μνημείο, που ετοίμασαν οι Χριστιανοί της αγίας πόλεως. Με λυγμούς και δάκρυα οι άγιοι απόστολοι και οι άλλοι Χριστιανοί σφράγισαν το μνημείο και αποχώρησαν.

Η ευσεβής παράδοση της Εκκλησίας μας αναφέρει πως μετά την ταφή και αφού πέρασαν τρεις ημέρες, έφτασε στην Γεθσημανή αργοπορημένος ο απόστολος Θωμάς από τις μακρινές Ινδίες, όπου έκανε ιεραποστολή. Ζήτησε επίμονα, με δάκρυα στα μάτια και λύπη πολύ, να του ανοίξουν τον τάφο για να δει και να προσκυνήσει για τελευταία φορά το τίμιο σκήνωμα της αγαπημένης Μητέρας του Δασκάλου του. Μπροστά στην επιμονή του οι άλλοι απόστολοι άνοιξαν τον τάφο και, ω του θαύματος, ο τάφος ήταν κενός, ο Κύριος μετέστησε το πάνσεπτο σώμα Της στον ουρανό, ώστε να μην γευτεί την φυσική φθορά. Η αργοπορία το Θωμά χαρακτηρίστηκε από την Εκκλησία ως οικονομία του Θεού, για να γίνει γνωστή η μετάσταση της Κυρίας Θεοτόκου! Ο κενός τάφος Της στην Γεθσημανή αποτελεί μέχρι σήμερα πηγή αγιασμού των μυριάδων πιστών που τον επισκέπτονται κάθε χρόνο και τεκμήριο της μετάστασής Της στον ουρανό.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η ιερή μνήμη της Κοιμήσεώς της Παναγίας μας είναι, όπως είπαμε, μια καλή ευκαιρία να εκδηλώσει ο ευσεβής λαός των πιστών την αγάπη, τον σεβασμό, και την ευγνωμοσύνη του προς Αυτήν, η Οποία όντας άνθρωπος, αξιώθηκε να γίνει το τιμιότατο θείο δοχείο, το ιερότατο σκεύος, ώστε να δεχτεί τον άπειρο Θεό στο καθαρότατο σαρκίο Της, να κυοφορήσει τον άναρχο και αναλλοίωτο Θεό στην τίμια γαστέρα Της, να θρέψει τον απόλυτα αυτάρκη Θεό από τα παρθενικά Της αίματα, να κρατήσει στα σεπτά Της χέρια τον «αχώρητον παντί».

Το ιερό πρόσωπο της Θεοτόκου αποτελεί, σύμφωνα με την ορθόδοξη θεολογία μας, μέρος του απερινοήτου μυστηρίου της Θείας Οικονομίας. Μετά τον Τριαδικό Θεό Αυτή κατέστη το κύριο πρόσωπο, το οποίο συνέβαλε ουσιαστικά στην υλοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Εκλέχτηκε από το Θεό ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα κορίτσια, αμέτρητων γενεών, ως η καθαρότερη και αγιότερη ανθρώπινη ύπαρξη, προκειμένου να γίνει Θεοτόκος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε πως για την υλοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, ο Θεός έδωσε τον Υιό του τον μονογενή και η ανθρωπότητα έδωσε την Παναγία. Στο ιερό πρόσωπο Εκείνης έγινε η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου. Μέσα στο πάναγνο σώμα Εκείνης έγινε η μεγάλη καταλλαγή (Εφεσ.2:16) και από αυτό ξεκίνησε η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, η αναδημιουργία και η θέωση του πεπτωκότος ανθρώπου.

Ο μεγάλος Πατέρας της αρχαίας Εκκλησίας Ειρηναίος (+199) παραλλήλισε και σύγκρινε την Θεοτόκο με την προμήτορα του ανθρωπίνου γένους, την Εύα, ώστε να δείξει τη διαφορά μεταξύ τους. Η παρθένος Εύα δεν έκαμε καλή χρήση των θείων δωρεών και δυνατοτήτων, που είχε λάβει από το Θεό, αλλά τα χρησιμοποίησε για το κακό και την καταστρατήγηση του θείου θελήματος. Η αιτία και η ρίζα της ανταρσίας αυτής υπήρξε ο εγωισμός και η έπαρση. Αν εκείνη υπήρξε φορέας της αλαζονείας, η Παναγία υπήρξε το πρότυπο της υπακοής και της ταπείνωσης. Ο ιερός πατήρ τονίζει πως «… η Εύα (έπρεπε) να αποκατασταθή εν τη Μαρία, ίνα μια παρθένος να γίνη συνηγόρος άλλης παρθένου και να εξαλήψη την ανυπακοήν της πρώτης δια της παρθενικής υπακοής» (Ειρ. Επιδ. Αποστ. Κηρύγματος 32,33). Επίσης ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (+ 386) έγραψε πως «Δια παρθένου της Εύας ήλθεν ο θάνατος, έδει δια παρθένου, μάλλον δε εκ παρθένου φανήναι την ζωήν» (Κυρίλ. Ιερ. Κατηχ. 12,ιε΄ ). Η ευλογημένη ρήση Της προς τον άγγελο του ευαγγελισμού «ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ.1: 38) αποτελεί σαφώς την πεμπτουσία της συμβολής Της στο έργο της εν Χριστώ σωτηρίας του κόσμου.

Το πρώτο ανθρώπινο πλάσμα, στο οποίο αποκαταστάθηκε η ανθρώπινη φύση στην αρχαία προπτωτική της μορφή και ωραιότητα, υπήρξε η Θεοτόκος. Με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος κατά τον Ευαγγελισμό (Λουκ.1: 35) καθαρίστηκε από τον ρύπο του προπατορικού αμαρτήματος, τον οποίο έφερε και Αυτή εκούσα, ως μέτοχος της ανθρώπινης φύσεως, καθιστώντας Την πλέον άμωμη κηλίδος ώστε, να δεχτεί στα αγνά σπλάχνα Της το «πυρ της θεότητος » και να μην καεί. Από τότε έγινε η «Κεχαριτωμένη», η αγιοτέρα ύπαρξη μετά τον Τριαδικό Θεό. Στο πρόσωπό Της έγινε η απαρχή της λυτρώσεως του κόσμου και της θεώσεως του ανθρώπου.

Η συμβολή της Παναγίας μας κατά τη διάρκεια του επί γης απολυτρωτικού έργου του Χριστού υπήρξε τεράστιο. Βρισκόταν συνεχώς πλάι στον Λυτρωτή μας, από τη Γέννηση ως το Πάθος, την Ανάσταση και την Ανάληψη. Δοκίμασε, ως μητέρα, τις πίκρες των παθημάτων του Θείου Γιου της, με αποκορύφωμα εκείνη του σταυρικού θανάτου Του. Ένοιωσε κοντά Του την αγωνία Εκείνου για την υλοποίηση του θείου σχεδίου της σωτηρίας του κόσμου . Σύμφωνα επίσης με την αρχέγονη παράδοση της Εκκλησία μας Αυτή ήταν που εμψύχωνε τους διωκόμενους πρώτους χριστιανούς της νεαράς Εκκλησίας των Ιεροσολύμων.

Κοντολογίς η επί γης ζωή της Παναγίας μας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας και προσφορά για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο πιστός λαός του Θεού, γι’ αυτό αποδίδει στη Θεοτόκο, από την αρχαιότητα ως σήμερα, ύψιστη τιμή, τη μεγαλύτερη, μετά τον Τριαδικό Θεό. Πρέπει να σημειωθεί εδώ, πως μόνο η Ορθοδοξία μας αποδίδει την δέουσα τιμή στην Μητέρα του Κυρίου μας.

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου είναι αφιερωμένο στην Παναγία μας. Οι Ορθόδοξοι πιστοί, συμμετέχουμε καθημερινά στις ακολουθίες των υπέροχων Παρακλητικών Κανόνων, νηστεύουμε, εξομολογούμαστε, κοινωνούμε. Τρέχουμε με δάκρυα στα μάτια να εναποθέσουμε σε Αυτή τις δυσκολίες και τα βάσανα της ζωής μας, Την παρακαλούμε με ζέση ψυχής να ελαφρώσει τον βαρύ ζυγό μας, διότι πιστεύουμε ακράδαντα πως η γλυκιά Θεομάνα και μετά την σεπτή Της Κοίμηση συνεχίζει να αγαπά και να νοιάζεται για μας τους ανθρώπους. Μέσα στη μεγάλη καρδιά Της υπάρχει χώρος για τον κάθε άνθρωπο, όχι μόνο για τους πιστούς, αλλά και για τους αμαρτωλούς και ασεβείς , ακόμα και για τους υβριστές Της! Η μακάρια θέση Της κοντά στον Υιό Της και Θεό μας Ιησού Χριστό, της δίνει την ευχέρεια να προσεύχεται για τον καθένα μας, για κάθε μας πρόβλημα. Τα αποτελέσματα των βοηθειών Της είναι απτά. Γι’ αυτό ψάλλουμε στον περίφημο Μικρό Παρακλητικό Κανόνα προς Αυτήν: «Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμένος από σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως».

Ήθη και έθιμα σε όλη τη χώρα για κοίμηση της Θεοτόκου

 Reblogged from: http://www.protothema.gr/
Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Ελεούσα, Μεγαλόχαρη, Μαυριώτισσα, Γερόντισσα, Σπηλαιώτισσας, Πλατανιώτισσας, Πορταΐτισσας, Μυρτιδιώτισσας, Φανερωμένης, Αθηνιώτισσα, Αργοκοιλιώτισσα είναι κάποια από τα πραγματικά πάρα πολλά προσωνύμια της Παναγίας, κάτι που δείχνει το πόσο δεμένη είναι με την Ελλάδα, τα ήθη και τα έθιμά μας, αλλά και το πως η γιορτή της τον Δεκαπενταύγουστο, η ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου, είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης.

Ήθη και έθιμα αιώνων αναβιώνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας για να τιμήσουν την Παναγία, ενώ εκκλησίες και μοναστήρια που είναι αφιερωμένα στη Θεοτόκο, υποδέχονται τους επισκέπτες.

Φυσικά το αφιέρωμα για το πως θα γιορταστεί ο Δεκαπενταύγουστος και για το ποια έθιμα υπάρχουν, δε θα μπορούσε να μην ξεκινήσει με το κυκλαδίτικο νησί που έχει συνδεθεί με την Παναγία, την Τήνο. 

Τήνος: Το προσκύνημα στην Παναγία της Τήνου είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα του Ελληνισμού. Κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί πλημμυρίζουν το νησί  για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, στην Εκκλησία της Μεγαλόχαρης και να αποθέσουν τα τάματά τους. Ποιός δεν ξέρει το έθιμο με τους πιστούς να  ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια, μέχρι την εικόνα, γονατιστοί; Η περιφορά του επιταφίου της Παναγίας γίνεται όπως στον Επιτάφιο του Χριστού, τη Μεγάλη Παρασκευή, με τους χιλιάδες πιστούς να ακολουθούν με αναμμένα κεριά. 

Πάρος: Ίσως να είναι η πιο εντυπωσιακή εκκλησία του Αιγαίου. Ο λόγος για την Παναγία που βρίσκεται στην Παροικιά, την πρωτεύουσα της Πάρου. Πρόκειται για έναν από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς Πιστοί από ολόκληρη την Ελλάδα συγκεντρώνονται εδώ τον Δεκαπενταύγουστο για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, που χρονολογείται τον 17ο αιώνα και για να πάρουν μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις. Μετά την καθιερωμένη περιφορά του επιταφίου, ξεκινά το μεγάλο πανηγύρι. Την ίδια ώρα, στο λιμανάκι της Νάουσας η νύχτα γίνεται μέρα, όταν δεκάδες καΐκια προσεγγίζουν την προβλήτα με αναμμένα δαδιά και όλοι περιμένουν την κορύφωση, την άφιξη των «πειρατών» στο λιμάνι για την έναρξη της γιορτής με νησιώτικους χορούς.

Λέσβος: Στην ενδοχώρα της Λέσβου, στην γραφική κωμόπολη της Αγιάσου, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους. Με επίκεντρο της ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα. Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ’ τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.

Ημαθία: Η Παναγία Σουμελά είναι επίσης από τις πιο γνωστές εκκλησίες σε όλο τον κόσμο. Χιλιάδες πιστοί από όλη την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό συρρέουν κάθε χρόνο και στις εκδηλώσεις που γίνονται στην ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά. Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είναι φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών.

Κοζάνη: Στις 14 και 15 Αυγούστου όλη η Σιάτιστα δονείται στους ρυθμούς των χάλκινων και του ασταμάτητου γλεντιού. Το έθιμο των καβαλάρηδων προσκυνητών έρχεται από την τουρκοκρατία, όταν αποτελούσε μια ευκαιρία στους σκλαβωμένους να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά. Την παραμονή της γιορτής οι πλατείες Χώρας, Γεράνειας και η γειτονιά του Μπούνου συγκεντρώνουν τις παρέες των καβαλάρηδων, οι οποίοι παρασύρουν Σιατιστινούς και επισκέπτες στο γλέντι. Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, οι καβαλάρηδες ξεκινούν το πρωί για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας στο φερώνυμο Μοναστήρι που βρίσκεται στο Μικρόκαστρο. Το μεσημέρι οι παρέες των καβαλάρηδων με τα καταστόλιστα άλογα μπαίνουν επιβλητικά στη Σιάτιστα και στην πλατεία της Χώρας τους επισκέπτονται αρχές και λαός.

Ιωάννινα: Στον Παλαιόπυργο Πωγωνίου, το πανηγύρι οργανώνει Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού. Το μεσημέρι, μετά το φαγητό, το οποίο γίνεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, ακολουθούν τα «ντολιά», ένα έθιμο το οποίο γίνονταν και παλιά και συνεχίζεται και σήμερα. Κατά το έθιμο η εντολή ντολή –ντολιά δίνεται από τον «ντολή πασά» που ορίζεται κάποιος από τους μεγαλύτερους, και παίρνοντας το ποτήρι του με το κρασί θα το τσουγκρίσει με έναν παρευρισκόμενο (κάποιο ξένο καλεσμένο, τον παπά κ.α.). Θα πιεί τρία ποτήρια ή τρείς φορές και θα τα αφιερώσει κάθε φορά και σε διάφορους ζητώντας από τους οργανοπαίκτες να παίξουν ένα τραγούδι. Ύστερα οι υπόλοιποι με την σειρά που ορίζει ο «ντολή πασάς» αφιερώνουν τις ευχές τους όπου θέλει ο καθένας ζητώντας και από ένα τραγούδι. Ένας και από τους σκοπούς αυτού του εθίμου ήταν να διαλύονται και οι μικροπαρεξηγήσεις που είχαν δημιουργηθεί και να υπάρχει ομόνοια μεταξύ των χωριανών. Το βράδυ ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι με τοπικές ενδυμασίες και Πωγωνήσιους χορούς. Το γλέντι διαρκεί μέχρι τις πρωινές ώρες.

Ξακουστά σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι τα πανηγύρια της Παναγίας που γίνονται τον Δεκαπενταύγουστο στα Ζαγοροχώρια. Σε χωριά όπως η Βίτσα και το Τσεπέλοβο, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και προσφέρουν την ευκαιρία για ατελείωτο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς. Κι ενώ οι δύο πρώτες ημέρες το γλέντι είναι ανοιχτό για όλους, την τρίτη και τελευταία ημέρα της χαράς και του κεφιού, τον πρώτο λόγο έχουν οι ντόπιοι, με τοπικούς σκοπούς και ηπειρώτικους χορούς.

Kεφαλονιά: Πλήθος πιστών συγκεντρώνεται κάθε χρόνο στην αυλή της Iεράς Mονής της Παναγιάς της Φιδούς στην περιοχή Mαρκόπουλου, Kεφαλονιάς για να δουν τα «φιδάκια της Παναγίας». Kάθε 15 Aυγούστου τα μικρά φιδάκια εμφανίζονται στο καμπαναριό και η εκκλησιαστική επιτροπή τα μεταφέρει στο προαύλιο του Iερού Nαού. Σύμφωνα με την παράδοση, τα φιδάκια φέρνουν καλή τύχη στο νησί και αν δεν εμφανιστούν, ο οιωνός είναι κακός, όπως έγινε, για παράδειγμα, την χρονιά των μεγάλων σεισμών, μερικές δεκαετίες πριν.

Πάτμος: Στο νησί της Πάτμου, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Αποκάλυψης, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές. Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα.